Lyrics of 'AMBIMIX' by Yves Segers

Hij is zo zielig, zo alleen
Zijn eten haalt ie uit de muur
De eenzaamheid die drijft hem voort
Dat is vaak wat men van hem denkt
Is niet getrouwd, heeft geen gezin
Zijn bed blijft koud, de hele nacht
En ook zijn flat, 't is vast een bende
Omdat er niemand als ie thuiskomt op hem wacht
Maar een vrijgezel die gaat pas slapen
Als ie alle sterren heeft gezien
Als ie van zijn vrijheid heeft genoten
Als ie zegt: 't was fijn, bedankt, tot ziens
Een vrijgezel die gaat pas slapen
Als ie al zijn zinnen heeft geblust
Pas wanneer de vogels weer gaan zingen
Gaat ie naar huis terug
De avondzon valt over straten en pleinen,
de gouden zon zakt in de stad
En mensen die moe in hun huizen verdwijnen,
ze hebben de dag weer gehad
De neonreclame die knipoogt langs ramen,
het motregent zachtjes op straat
De stad lijkt gestorven toch klinkt er muziek,
uit een deur die nog wijd open staat

Daar in dat kleine café aan de haven
Daar zijn de mensen gelijk en tevree
Daar in dat kleine café aan de haven
Daar telt je geld of wie je bent, niet meer mee
When the sun shines on the mountains
and the night is on the run
it's a new day it's a new way
and I fly up to the sun
I can feel the morning sunlight
I can smell the new born hag
I can hear God's voices calling
on my golden skylight way

Una Paloma blance
I'm just a bird in the sky
Una Paloma blanca