Lyrics of 'Meisjes' by Frans Halsema

Wanneer zo als jongen het leven je pakt
Met z'n wetjes, z'n plichtjes, z'n eisjes
Dan duurt het niet lang of je komt in contact
Met het grote probleem: met de meisjes
Die zijn zoeter bij 't spelen en 't leren dan jij
En die wassen zichzelf uit d'r eigen
En die passen veel meer op d'r kleren dan jij
En zijn bang om een standje te krijgen
In huis en op school zijn de straffen voor jou
En voor haar zijn de lof en de prijsjes
En waar alles om draait, ach je merkt het al gauw
Zijn de meisjes, de meisjes, de meisjes

De grote meisjes, de kleine meisjes
De grove meisjes, de fijne meisjes
De bruine meisjes, de blonde meisjes
De hoekige meisjes, de lachende meisjes
De aardige kuil-in-d'r-kinnetje meisjes
De ben-ik-geen-aardig-vriendinnetje meisjes
De suffige, schone-handjes meisjes
De nuffige broekjes-met-kantjes meisjes
Zij zijn nummer één en jij bent nummer twee
Of liever, jij telt helemaal niet meer mee
Naast de meisjes, de meisjes, de meisjes

Dan wordt je zo'n twintig, je hangt aan de muur
Veel aardige snuitjes in lijstjes
En iedere dag brengt een nieuw avontuur
Want dan ben je getapt bij de meisjes
Dan vlij je jezelf dat je een Don Juan bent
Verzadigd van ondervinding
Die het meisje in al haar verscheidenheid kent
En het zo om je vinger kan winden
Ze laat het je geloven en jij, je slikt braaf
Haar lieve vereringsbewijsjes
In schijn ben je meester, in werkelijkheid slaaf
Van de meisjes, de meisjes, de meisjes

Van schattige meisjes, van kattige meisjes
Van schuchtere meisjes, van nuchtere meisjes
Van willige meisjes, van grillige meisjes
Van mollige meisjes, van lollige meisjes
Van heel onschuldig naïeve meisjes
Van kameraadschappelijk sportieve meisjes
Van motorfiets en van tennis meisjes
Van wie-maakt-eens-leuk-met-me-kennis meisjes
Je voelt je gevleid en spandeert dan gedwee
Je lijf en je ziel en je portemonnee
Aan de meisjes, de meisjes, de meisjes

Maar raak je zo zoetjes de veertig voorbij
En je haar wordt wat dunner en grijsjes
Dan ga je voorzichtig een beetje opzij
Als het geldt een ontmoeting met meisjes
Ach, je bloed wordt wat kil en je hart wordt wat zwak
En je voelt je wat ouwelijk bij tijden
En je raakt wat gesteld op je rust en gemak
En je leert de emotie te mijden
Dan droom je niet meer van een hemel op aard
Met engeltjes in paradijsjes
Dan ben je bezonken, bezadigd, bedaard
En je hebt je bekomst van de meisjes

Van kribbige meisjes, van snibbige meisjes
Van pezige meisjes, van vlezige meisjes
Van zure meisjes, van dure meisjes
Van aanhalige meisjes, van schandalige meisjes
Van ranke, slanke, etherische meisjes
Van reuze nerveuze, hysterische meisjes
Van slordige, nonchalante meisjes
Van chique en heel elegante meisjes
Je bekeert je, rangeert je, je trouwt en weldra
Dan wreekt zich het noodlot, dan wordt je papa
Van 'n meisje, niets anders dan 'n meisje