Lyrics of 'Ware Liefde' by Eduard Jacobs

Wanneer men somtijds observeert
Hoe urenlang wordt geflaneerd
Door jonge en oude heren
Tot eind'lijk zij 'n dame zien
Hij loopt haar na en denkt: misschien
Komaan, och 't is te proberen!

"Mevrouw", als aanleiding zegt hij
Tikt aan zijn hoed, komt naderbij
Zij beziet hem van hoofd tot tenen
Maar dat maakt hem volstrekt niet bang
Hij kent dat kijken al zo lang
Och, dat zal ze wel niet zo menen!...

"Mevrouw", zo klinkt opeens z'n vraag
"Zag ik u onlangs in Den Haag?
't Kan ook ergens anders wezen
Sinds die dag, ik geef u m'n woord
Heeft heel mijn hart u toebehoord
Ach, kon u daarin slechts lezen!

Maar waarom loopt u toch zo gauw
En antwoord niets, dat vind ik flauw
Ik zou u in goud willen zetten
Kom, zeg me dat u van me houdt
We zijn dan in 'n week getrouwd
O, niemand kan me dat beletten!

Hebt u misschien alreeds 'n man
Die u misschien niet uitstaan kan
Zeg ja, en ik zal met hem vechten
Kom, zeg me daad'lijk maar z'n naam
Ik smijt 'm driehoog uit 't raam
Mijn bloed heb ik veil voor uw rechten!

Ach, waarom zegt u toch geen woord
En doet net of u me niet hoort?
Mijn erewoord kunt u vertrouwen
Ach, zeg me toch iets, toe, asjeblief
Want ik heb u zo hart'lijk lief
Ik vind u de schoonste der vrouwen!"...

"Mijn goeie man", zegt z'en blijft staan
"Waar haal je al dat moois vandaan
Waarmee je me loopt te vervelen?
Hier woon ik, hier, dat stoepie op
Wil je soms mee? Dat kost tien pop
De rest kan me niemendal schelen!"

"Toen pop?" Zo antwoordt onze man
"Je denkt bepaald, 't zit er an
Laat je dat tot vreugde strekken
Ik g'loof verdomd, je bent niet fiks
Ik had gedacht, 't was voor niks
Nou kun je voor mijn part verrekken!"

En weg gaat hij, zo snel-ie kan
Die door en door verliefde man
Met al zijn goud en mooie plannen
En zij... ze denkt: wat 'n proleet
Zo neemt-ie ze nou allen beet
Och, och, wat 'n tuig zijn die mannen!