Lyrics of 'En Dankbaar Zijn' by Arthur Umbgrove

Stel het is oorlog hier, bijvoorbeeld de Duitsers hebben ons land bezet
En jij mag blijven maar Joden en homo's worden op de trein gezet
Amsterdam ligt in puin dus je woont in een hut met golfplaat
Eten haal je uit een vuilnisbak en na zessen mag je niet op straat
Elke mond wordt gesnoerd, je vader en je broer zijn al weggevoerd

En voor veel geld kan jij een ticket kopen naar een warm land
Van een handelaar in mensen die je zon belooft en een strand

Stel je gaat op een nacht, niemand weet dat je zal gaan
En na drie weken kou en honger kom je op een vliegveld aan
Daar sta jij met je witte benen, alleen wat kleren in een tas
Ondervraagd word je of je een misdadiger was
Weken gaan voorbij, ze geloven geen woord van wat je zei

En daarna word je vervoerd met een paar Belgen en een Deen
Naar een tent in de woestijn met een hek eromheen

Een legerbed, een klamboe, een gat in de grond is de WC
En elke dag couscous met geit en de klaagzang van de moskee
Boven je de hete zon, achter je je vrienden en je land
Voor je jaren om niks te doen dan kijken naar het zand
De woestijn en verder, bek houden en dankbaar zijn